yolun yarısını soludum
hem de fazlasıyla
bir mayıs rüzgarı olup dağıldım hayata
patikalar boyu büyüttüğüm umutlar
otobanlar boyu ezildi
kentler sokuldu sinsice gölgeme
betonun soğukluğu değdi tenime

yeşilırmak geçti saçlarımdan
vangölü’nde batışını seyrettim sessizliğin
acılarıma bulaştı kelkit
şimdi boğaz kadar sakinim
karadeniz’den ege’ye akarken hüznüm

içli türküler boyu tutmuş beni aşk
hasret aklıma olta atarken
rengini ismine sürmüş gökkuşağı
al işte sana hayat
nicedir boynu bükük begonyamın
ıssızlığına ateşler yakan şiirlerimde

hangi su yutkunmalarımı yeşertiyor
bozkır ellerimde ağlarken
hüznün ne tarafından gelirsin
ey dalları kurumaya yüz tutmuş aşk
umutlarımda yıkanırken güneş
içimde hüzzam bir rüzgar ararken seni
bulamadım hayatın anlamsızlığa çalan nedenini

ALİ RIFAT ARKU
10/05/2013
İSTANBUL