haydi gece tenimden sıyrıl
sarı bir sessizlikte yıkasın güneş beni
uzakları tavaf edip gelen rüzgarla birlik
ellerimdeki zaman çizikleri
yüreğimin acı haritasını gösterirken
sen, kent kaçkını bir özlem iken gölgemde

düşerim bir kelebek zarafetinin peşine
kent duvarlarına isyan eden bir papatyanın seyrinde
bütün sesler denize dökülürken dudaklarından
bütün umutsuzluklar intihar eder bende
aklımı işgal edende gülüşün

oysa ile başlayan cümlelerden nefret ettim
tutkuları kurumuş ağaçlardan bir ormana
sığındı nisan, gözlerimden göçüp
mevsimsiz renkler damağımda sarardı
ürpertiler düşlerime uçurumlar kazarken
hüzünlü şiirler boyu
ben hep sana doğru yüzdüm
mısralardan bir mavilikte
suyu topraktan kovarken hasret

işte sen, hayatın sınırlarına ünlemsin
aşkı okuyamayan bana, bir uyarı
zaman ötesi bir gezgin bakışım
gözlerim ki simandan bir varlığın diyarı

ALİ RIFAT ARKU
15/05/2013
İSTANBUL