Bir sızıdır yüreğimde
Sevda denen o duygunun açtığı

Faize Ergin’in acem aşiran bestesinde

“Kime hâlim diyeyim, kime feryâd edeyim
Kime rüsvây olayım, kime şekvâ edeyim
Kime bu dağ-ı derûnum kime ifhâm edeyim
Gülerek gel güleyim kendim(i) handân bileyim.”

Diyordu şaiir

Yitik umutların tükenişinde
Bir çift göz dikiliyor karşıma
Tozlu düşler arasından
Sevda labirentinin çıkmaz sokaklarında
Acabalarla yol alıyorum
Karanlık dehlizlerinde aşkın
Kısır bir döngü benimkisi
Her defasında aynı yere geliyorum çaresiz
Titremekte üşüyen özlemlerim
Yas tutmakta sevdalar
Kanamakta yürek
Geçmekte zaman
Tükenmekte ömür

İşte
Yine böyle bir günün akşamında
Yitmeyen umutla
Gelecek diye bekleyen
Zavallı yüreğim
Kahrolacak biliyorum
Yine içli şarkılara eşlik edecek dudağım
Yıldızlara, ay’a bakıp
Buruk,cılız bir tebessüm saracak yüzümü
Seni yad edeceğim
Senin adını adacağım tozlu albümlere bakıp
Kim bilir
İki kadeh atarım belki
Belli mi olur
Cesaret bulurum anason kokan kadehlerde
Denize düşen misali
Bahane benimkisi
Neşter vurma şu yarama ey tabip
Yaramın merhemi yarda diyorlar

Dedim ya sevgili
Seni unutmak
Yüz milyonda bir ihtimal
Onun için
Bu yarayı senden aldım ezeli
Kapanmaz gözlerim kapanmadıkça
Gonca güller döküyorken gazali
Değer mi bilinir kalp yanmadıkça
İşte böyle geçer
Günler geceler
Çile benim, acı benim, hasret sen
Bir bak hele
Öldü gitti niceler
Gel kapat yaramı tez vakit varken
Bir gün olsun bir gör
Bir gün olsun bir sor
Kulvarlara sor, bulvarlara sor
Sor be vefasız
Duvarlara sor
Sor da söylesin
Bak yine şiirle ettim yadını
Buğulu camlara yazdım adını

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ