"Doktoru mert olmayan, derde bulaşmak...." yeni bir ifade ve söyleyiş benim için...çok hakkatli...derin...



"Müf te’ i lün / fâ i lün / Müf te’ i lün / fâ i lün

_ . . _ / _ . _ /_ . . _ / _ . _ " bunları koymayın şiir altlarına kendimi capcahil hissediyorum valla ağabey...:(

ve o kadar çok hak veriyorum ki

".... Şiirde Mehmet Emin Yurdakul’a bağlanan Milli Edebiyat akımının en tipik sürdürücüleri, Hececiler ya da Hecenin Beş Şairi adlarıyla anılan Faruk Nafiz Çamlıbel, Yusuf Ziya Ortaç, Orhan Seyfi Orhon, Halit Fahri Ozansoy ve Enis Behiç Koryürek’tir. Ortaç, Bilgi Derneği’ne ilk gidişini ve Milli Edebiyat akımını benimseyişini şöyle anlatır: “Ara sıra utangaç gzölerle yüzüme bakıp gülümsüyordu Gökalp-Neden sonra bütün gücünü toplayıp; – İçtihat’a yazıyorsunuz dedi. Boynumu bir yana büktüm: – Evet… Aruzla, dedi. Boynumu öbür yana büktüm: – Evet… Sonra kapı açıldı kapandı, açıldı kapandı. Ali Canip’i o gün gördüm, Ömer Seyfettin’le o gün karşılaştım, Celal Sahir’le o gün konuştum ve Orhan Seyfi ile Enis Behiç’le o gün arkadaş oldum… Yeşil masanın başındaki konuşmayan adam konuştu o gün. Üç dilden, Türkçe’den, Arapça’dan, Farsça’dan karma bir dil yapılamayacağını anlattı. Yazı dilinin konuşma dilinden ayrılamayacağını anlattı ve Anadolu’nun bile, Karadeniz’in bile giremediği aruzun bizim veznimiz olamayacağını anlattı… Ertesi cuma Bilgi Derneği’ne geldiğimiz zaman Orhan Seyfi’nin de, Enis Behiç’in de, benim de ceplerimizde hece vezni ile, güzel Türkçe ile yazılmış birer şiir vardı.”
Ziya Gökalp’ın “Sanat” (Yeni Hayat, 1917) şiirinde özetlediği şu ilkeler,

“Aruz sizin olsun, hece bizimdir,
Halkın söylediği Türkçe bizimdir:
Leyl sizin, şeb sizin gece bizimdir,
Değildir bir mana üç ada muhtaç."....

bu kıtayı faruk nafiz'e ait diye bilirdim ama ziya gökalp'inmiş..

faruk nafiz'i yahya kemali de hep karıştırırım.

sizin söylediklerinizde de yabancı kelime pek yok veya hece-aruz tartışmaları üzerinden uzun yıllar ir kaç kuşak geçti... fakat görüyorum ki aruz kazandı bu tartışmayı.... bir ara modaydı üç dört yıla kadar aruzla şiir yazmak ... herkes bahse konu kalıplardan bir tane koyardı şiirinin altına.... bir şey bilmiyorsun ki aruz hakkında de bir şey diyebilirsen hala cahil bu konuda işte... ki öğrenmeye de niyeti yok.. aruza bir türlü ısınamadı gönül....


bunlar bir yana...

bu aylar girince asrı saadetten önce tüm kabileler bırakırlarmış kavgayı... zaman mefhumu.... çözülemeyen bir sır. neden yani sen savaş savaş bir an gelsin tamam de barış...

valla ağam hep sorarım kendime o devirde olsaydım ve bir insan çıkıp ben peygamberim deseydi ve dinini tebliğ etmeye başlasaydı ve bende kendi halinde hür, kendi nafakasını çıkaran orta halli biri olaydım, ve devrin tüm kodamanları o peygambere karşı savaş açsaydı acaba cesaret edebilirmiydim o peygamberin ardından gitmeye...

şimdi gayet güzel bir vakit, öyle bir baskı ve zulüm yok, ne bedir var ne uhud, malazgirt çanakkale geçeli de han oldu...
benim yaşıtım müslümanların sınavı ne ola... sınav sorusu ne ola hala çözemedim belki de....

Rabbim inşaallah bu ayları hakkıyla eda etmeyi, ramazana hakkıyla manevi bir gerilimle girebilmeyi bizlere nasip eder...
aslında bu üç aylarda bir oganizasyon yapmalı herkee bir sahabi efendimizin hayatını anlatan şiir yazması ısmarlanmalı ramazan'a kadar nasıl olur ki...

şimdiye kadar mesela şiirinize 11 değerli şair yorum yazmış... sizi kırmazlarsa 11 sahabi ismi verebilirseniz ben de alırım bir tane 12 olur...;)
hayaldi gerçek olur mu bilmem...

bu vesileyle üç aylarınızı kutlar...
şahışlarımız ülkemiz ve dünya insanlığı adına hayırlara vesile olmasını
islam aleminin daha da birbirlerine kenetlenmesini Rabbimden niyaz ederim.
hayırlı geceler..