atın boğazdan, öldürün beni
ya da sökün göğsünden kalbimi


II


dayanılmaz sancılardan bahsediyorum size
ömrün yırttığı gömleklerden
Yusuf’un Züleyhası’ndan
ruhumun öldürüldüğü yerden...


ayın tutulmaya yakın olduğu vakit
nasıl kararıyorsa sarı sevda
yüzüme yerleşen bu renk
hastalıklı bir sevdanın irininden


öldürmeyi başarabilseydiniz eğer
acı çekmeden ben
ne gözüm dönerdi ne de seher vakti yanardı martılar
öldürübilseydiniz beni eğer
boğazdan geçerken boğazıma takılmazdı onca sözcük


adınızı zikretmediğim doğru
fikrimde hala var olduğunuz da
tüm atasözlerini yalancı çıkarmam
yokluğunuzdan ibaret
idare etseydiniz eğer
ben ölmeden bitmiş olurdu yazılan günlük


şimdi güncelerin ve andaçların hatrına
atın boğazdan beni


III


balıklar sudan çıkmadan ölmez
sudan çıkmış bir balığa dönmüşken bedenim
sökün göğsümden kalbimi


ki;
kimselerin uçsuz bucaksız denizde yar olmadan ölmeyeyim ben