1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
651
Okunma
Gün yedi renge bölünür
kapı önü kadın sesinde
rüzgar kuru eser Halep tütününde
bir pencereden hastane odasına baktım
ve kendimi gördüm aynada.
Kara bir çocuğun
çiçek açmış avucunda
bir cuma günü
öğle vakti
havadan kan kokusu çekmiş çiçekler
ve parçası kopmuş tam ortasından
doğu toprağının
savrulmuş dünyaya kar sessizi,
patlamaya hazır şark çıbanı.
Gün yedi renge bölünür
kapı önü kadın sesinde
kadın, siyah giyinmiş
cenaze sahibi…
Cevap Yaz