1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
988
Okunma
zaman
kendi kendine uçan bir su kuşudur
konar insanın hayal derinliğine
ben seni en son
gözlerindeki saf suyun uyandığı yerde gördüm
sanki
sessiz akan bir ninni koruyordu ikimizi
serzenişteydi yaşamın suçlu bunalımları
ruh cebimdeki taşlar gibi
yıkanıyordu soluklarımız
dört dönen ilgilere sarılırken
sularla taşlar
bir çırpınışın eskiye dönmesi gibiydi hayat
hayallerden kopan aylak akıntıların
ıssızlığı gibi
kalabalığa salkım saçak kanat çırpıyordu masumiyet
ve ağlıyorduk biz
hem de
suların gölgelerinde
şimdi zamanın kanatlarında sensizliğim bir heyelan mıdır
....
5.0
100% (6)
Cevap Yaz