0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
815
Okunma
İçten
en içten
gel artık
tutalım çocukluğumuzun güncelerinden
her karesine bilyeler gibi çığlıklar çizelim
yok olsun gövde yorgunlukları
sesimiz duyulsun tan yerlerinden
büyüyelim
bir günün ağ ördüğü mavi aryalar gibi
korkusuz buruk gülüşler konsun
yitik anların göğsüne
helalleşelim
ezberlenmiş hüzünlerin çizgileriyle
yani
çıplak bir bilinçaltıyla
seslerin çoğalttığı sessizlikte var olmaktır özlemek
soluk
soluk
eylemsiz özneler gibi
hem de
çıldırasıya
....
5.0
100% (9)
