Canımın darası aşktı
Yağmur mevsimlerinden yapılmış
Kağıttan fenerlere benzeyen

Süreyya yıldızının
Peşinden koşmaktı biraz
Biraz unutkanlıktı da

Yalnızlığı ilk doğurduğumda
Korktumdu
Sonraki doğumlarım
Daha bir sancısızdı artık

Şehirlerin üzerleri
Sisle kaplanınca
Ay kırılırdı içimde

Kış uykusundaydı güneş
Ya da toprak
Çatlamıştı susuzluktan
Bilemedim şimdi
Hangi vakit
Hangi mekandı karşılaştığımız

İncecikti gülüşünüz
Saçlarınıza kırağı yağmıştı
Elleriniz
Ellerinizde birikmişti beklemek

Eşsiz bir
Tablodan yansıyordu yüzünüz

İlkin
Aklıma yerleşmiştiniz
Sonraki günler
Penceremde ceplerimde masamda
Her yanımda sizden izler

Vazodaki çiçek
Su bardağında zerre
Yani büyük
Yani iri
Yani vardınız işte

Çekimserdim ben hala
Eminliğe güç yetiremiyordum
Çünkü
Çünkü biliyordum
Nedensizdiniz

Gökyüzünün delinmiş
Örselenmiş bir yerinden
Öylece düşüvermiştiniz

Gidecektiniz nasılsa
Mutlanışım
Kısacık bir an kadar
Yok hükmünde
Ve sadece
Eskiyecekti tavan aranızda

Bahar kutlanıyorken
Düşler tamama erişmezden
Oldu da söylediğim
Gittiniz

Ah kalem
Acıya aşina
Dokunduğum parmaklarımın
Hikayesi
Ne kadar da talihsiz
Gitmenin vücudu
Senden daha alımlı
Düşünüyorum da
Neden siz?