ben şimdi yine Allah diyorum melin
sen onu görsen de ölümü hiç görmedin
ama kuşkusuz benden çok şanslısın
çünkü bir yerde sen O”sun



örselenmiş ağzını durma göğe daya
sürgün olmuş yedi renkli bir rüyaya düşen
kavruk yağmurlar yıkasın göz kirimi
güneşin yüzüne ayna tut sonra
ve bundan beni korkutma
yüreğimi yalnız Rahmana yasla
içimde ölmüş kör dehlizler dirilsin



günahkarım/amenna
Moskova”dan kalkıp utançla sürünen yüreğim
yoğun bir ayaklanmanın ilahi gözlerinde
ayakkabılarımdaki bağları soruyor bana
bir yılanın derisinden soyulur gibi
dökülüyorum ninova şehrine yığınca günahımla
bana elçiyi sorma
düğüm düğüm büyüyen bir komünazim”la
şehrin o haram şairinin yattığı yerde
buluyorum kendimi toprağın kan aynasında
ben bu tanışmaya çok ağlıyorum ama
çaresiz kendimi dahi bulamıyorum bu s/öz şehrimde
şair diyorlar o bilgeye
neyleyim
gözleri mavi saçan korkunç bir zulmün elinde
göğ(s)ümün en koyu inkâr yerinde uyanan şirkim
yutuyor hayırlı meleklerini dilimin
dinimi koruyamıyorum
yalvarırım gel kaldır üstümden bu mezarı melin
yoksa daha nice katiller doğuracağım



şahadet-s-izim
yıpranmış çarşaflarda suçlu bir ceza kirlenmiş
ana yatanıma nice akılsız bir yığın döl düşmüş
susmuş ilahi adalet buna ki ne dehşet
hadsizlik hak için yığınla dil dökmüş
dayanamıyorum buna. soysuz diyorlar soylu Adem oğluna
peygamberi sorguluyorum bu durumda
masumiyetim yoksul bir kentin ağzında sefilce mahkum
Kurtuba da yeni bir özgürlük soruyorum
esmer bir köylü tikiz kulede ellerini kaybetmiş
beyaz görüyorum
Myanmar lisanlı o Ensar yüzler nasıl yerle bir olmuş
ağlayışlarım var ki yalnız
mahkeme duvarında laf için asılmış
duymuyor kimse bu feryadı bilmiyor nasılım
oysa bir can için ben sonsuz ölürüm
ırkçılığımdan öyle böyle utan(m)ıyorum
elimde ki tek kutsalım
damarımda naçar kalmış ya sev ya terk et olan aşkım
son çare öpüp onu mecbur başıma koyuyorum
bu saygıdan dolayı da kansıza çıkıyor adım
ihtiyar dedemden öğrenmiştim vakti gelmişken bunu da söyleyeyim
ben daha çocuktum
mezarda karnım doysun diye ölmeden
tahta masama dökülen kuru ekmek kırıklarını baş parmağımla alıp
ağzıma yerleştiriyordum
ne alaka deyip göz süzme bana aşk bu sen bilemezsin
savaştan sonra annesizlik gibidir açlık melin
ya da ölmekle aç kalmak eş değer belki bilmiyorum
bunu da açken nefesin kokması yüzünden öğrendim
o yüzden yoksulluktan hiç utanmıyorum



ben oruçluyum şimdi aç olmayanları kurtlu yorum



yalnızlık zor diyorum melin
Allah “bazı şeyleri yalnız kendi için var etmiş” diye düşünüyorum
hani haksız da değilim
O” acıkmaz asla ve bir müttefik aramaz hiç kendine
her şey onunken bile o hiç hak istemez mesela
farkında mısın gerçekte kimse Allah”tan korkmuyor
ama herkes onun için savaşıp kan içi(ri)yor
suya ihtiyacı yok onun. oksijene de öyle
petrol gaz ile hiç ilgilenmez
teni ne beyazdır onun ne yeşil değil
ne esmer derim ona ne yaz değil
Allah beyaz içinde kün beyaz bir neferdir
kara içinde sır kalan bir esrardır
ama bütün insanları illa da o öldürür. Düşünüyorum
Allah mutlaka suçsuz diyorum
ve suçlulara sabretmesine çok şaşıyorum
“öç almak tanrıya özgüdür”(!)
içimdeki tuzağa pat düşüyorum
ben susarak çok yürekler öldürdüm
suçluyum
bana dokunmasın/lar bin yıl/an yaşasın/lar dedim
yalnızlığı suçum kadar seviyorum anlayacağın
demek ben yalnızca Allah”ı seviyorum
öyle çok umuyorum



tek başınayım
kâinata meydan okuyorum
ve inkâr poletikamda büyümüş kutsal izlerin asırlık uykusu bu diyorum
yağmalamış şuramda sızlayan şahadeti
yaşamak kör düğüm
roma kadar inkarcıydım evet
İsa”dan daha çok devletçiydim elbet
ve Allah kadar da inançlıydım tabi o da çok ayrı bir tezat
tanı(yamı)yorum artık dünyalığımı
biliyorum o zalim şehri ve bu azgın insanları
ve onların içinde ki o korkunç sevdiğimi
onların da ardından neyi çok sevdiğimi
az ötemde sızlayan bu iffet kuşkusuz o gömleğin sesi
öldürüyor bu sefil sevgimi
ve direniyorum ısrarla çökmeyen arş gibi
şaşırtıyor bu sabrım beyazı sönmüş gözlerimi
çocukluğuma diz çöküyorum
bir çok hikayeler öğrenmiştim ben melin
düş kura kura büyümüştüm çok günahsızdım
Allah elimdi benim bilmiyorsun
hele mısıra saltanat kuran bir köle sultan vardı ki
saçlarımdan dökerdi gök mavisi Allah”ı
sevinç sevinç büyürdüm-aşık olurdum
başaklar gibi dolardım
nil kadar bereketliydim
ağlayamıyorum bile ben artık melin
çünkü kendimi çok eski bir rüyada unutmuşum
şimdilerde öyle çok yorumsuzum



kaybettim
bir sabah erkenden uyanmayı ben melin
ağzıma bir lokma su koymayı
uykumu bir cennet kadar çok seviyorum
belli ki yalnızca sende kalmış o bahar sesi
o seçkin cemiyet öldüğünden beri
kıblem neresi
hangi kuş sesinde dökülür Allah müjdesi
güneş hangi yerde ve tekrar doğarmı yeniden bilmiyorum
bu belki kıyamet öncesi
dört köşe oluyor dünya bana zihnim bin köşeli
dört kitaba yemin e/der gibi yeniden doğrulsam
kalbim içer mi bu aşkı bir daha sayfalar silinmeden
tövbe beni Affet diyorum ya Rabbi
ve anlıyorum affetmenin hayvani dahi ehilleştirdiğini
çıkarsız sevmenin yaratılanı en içten
yani demem o ki
gel çek al bu zindandan beni melin
bütün suçluları affedelim kalp evimizde
kurtuluruz belki artık kim bile



insanlar diyorum melin insanlar diyorum



taş kokan çiçeklerde tövbekar bir suçlu arıyorum
Allah cevap vermiyor bana yıkılıyorum
korkunç bir şey bu sen bilemezsin
dağa çarpan sesin dönüp taşa vurması gibi bir şey tıpkı
yok olmalıyım
avuçlarıma bakıyorum ağzımdan küf dökülüyor
ah bir kere baksa yüzüme diyorum sen kadar baksa
görsem ki Allahın yüzünde kaç asırlık şefkat var
ve öfkesinde daha kaç yüz bin cehennem yanar
emir verse bana isyansız bir elçi olsam
sevsem her şeyi en az Annem kadar sevsem
ah yüzüm diyorum nerdesin iki gözüm
ah onu bir bulsam yeminlere bölünsem
Ruhul-Kudüs gibi İncil”e adansam
günahsız olan son Mesih ben olsam



susmuyor birleşik gücü ağzında parçalayan dev
tek parça kalmak telaşı bunun adı
akibet el kahhar
kaçıyorum Boşnak renkli bir tren istasyonundan
görsen ayaklarımda hangi renkte bir ölüm var
mezar enstitülerinde organlarımı arıyorum
hiçbir ırkta kan izim yok kendime rastlayamıyorum
dinini sorgulamıyorum hiçbir dilin
kendime bulmak istediğim tek çare
içimde ki k(d)in
öfkemin inancımı yuttuğundan da eminim
derdim bu diyorum
sokratesi çok güçlü alkışlıyorum
lahey de”ki kürsüler kadar yalnızım
en kutsal yerimden küstahça bölünüyorum
dünya kurulunca da böylemiymiş melin
menderes-gezmiş sanki hiç dünya görmemiş
demir pençeli bir özgürlük tutuyor ellerimi
inanıyorum artık evet
bu dehşet sırıtış kabilin ektiği o savaşmış
görüyorum bu bakır ışık o gönül boyu patlamış
içimizden sıçrayan helal görünümlü bir zulümmüş



güneş batınca deniz mutlak ölürmüş
kıyam-et miş
bunu da tarihten biliyorum aziz Musa söylemiş
altın yüzlü nüshalarda büyüyor o zalim dev
beynimde o talih kadar şaşkınım melin
yalvarırım beni çok sev
ya cehennem peki o kafire küsmüş mü diyorum
yanacak olan yoksa ben miyim yalnız bilmiyorum
bilmemek suçtur kabul ediyorum
öğrenmedim kuşkusuz suçluyum
ve her katil bir anne göğsünde büyürmüş
onu da kendimden dolayı çok iyi biliyorum
benim annemde ben gibi helal süt emmiş
ve anlıyorumki her kulun atası kendine kutsalmış
insanlar değil de sanki dünya değişmiş
sülükler güvercinleri göklerde yermiş
ve artık bundan böyle kargalar hak diye ağlarmış
makineli sözlerden bunu da öğreniyorum
mertlik tamir sırasını beklerken yiğitlik hepten yok olmuş



ahırlarda sürgün edilmiş kalbi viran at sesleri
ağzından vuruyor çocuk yüzlü bütün kentleri
gel ağlayalım buna melin
şeytan ordusu fethetmiş hıra yüzlü mağaraları
tabanımda kaynayan bu kör ölüm yolu
ve boğazımda yıllanmış asırlık o ceset kokusu
korkutuyor içimde ka(y)nayan robincon nehrini
markasını sorma bana maddenin
ne suçu var ki müşrik yutan lal denizlerin
tabiat suçlu değil kainat tek mazlum biliyorsun
suçu yok benim su deyişimin onu da görüyorsun
dünyayı biz yakalım ölü şehir kalksın ayağa gel
dağılsın ağzımda davetsiz kalmış o yorgun rüzgar
ısınsın titreyen gözlerim üşüyorum bu bahar
ve göz çukurlarım da yatan bir peygamber var
gel secde edelim imana boğazımız bir Sevr olsun
bir cennet s/insin dil bağımıza dileyelim melin
çözülsün bu eski masal ağzımız kadar
vahiy kokan bir sevmek var olsun
avuçlarımız bir deniz kadar kara
avuçlarımız su kokan son dua



ağzımız Allah "a b/akan mağara
gel bütün ırkları bu yerde ara



sana yeminle
secde etmiş kader vel asr”a






mhd