şimdi kalkıp gidebiliriz diyorum buradan
tanı(n)madığımız
bil(in)mediğimiz o yere seninle
yok olur yürürken ayak izlerimiz
sakın üzülme
kuruyabilir bir nehir içimizde
intihar edebiliriz severek ve ya
susar ağzımızda çöl kokulu kader
uzanır ıhlamur sokağına yorgun kuşlar
kısalır birden mesafeler işte
ve ansızın buluşuruz güle oynaya
belki tekrar küsebiliriz yine
kapanır bir pencere daha yüzümüze
örtünür bir melek üzerimize
doğabilir az sonra adın içimde
her şey olabilir anla
son bir kez daha
bak ve gülümse bana yalnızca



şimdi annem bir deniz kıyısı
annem sizlik içimin ağır sızısı
korkunç bir gemi yarası almış gibi
ağlıyor yüzümün bu kırgın terası
üşüyor göğsümde ölgün o kum tanesi
aklımda kudurgan bir savaş var ki
annemin doğum sancısı rengi
babamın elleri ki onlar korkunç bir ölüm kırığı
tanım sızım hasılı
sökülüyor uzaktan yorgun bir ceylan sesi
duyuyorum yaklaşan soğuk sesi
dağılıyoruz içimde artık bil ki
ve bağrımda ağlayan o kuş sesleri
yırtıyor aklımı deli deli
rüzgar bile susar şiddetle böyle
üşüyünce içimin gözleri ikimize
içimin gözleri tiz bir ölüm kuyusu
ellerimde şekilsiz bir barış kokusu
duamda babam ağlıyor gibi
toparlıyorum içimi ancak
görüyorum ki sen babam değilsin ki



çocukluğum kapı ardında kalmış
uykum şekilsiz çırılçıplak
kopmuş yüzüm annemin göğsünden
yorganım haram bir toprak
ruhum yapayalnız ve ağzım çok kurak
ağzımda şeytan kokan o aşk
yinede diyorum biz olsak
illa tövbekar olsak
toplasam günahkar gözlerini kendimden
kopma sa Allah içim-iz-den
beşikten mezara beraber uzansak




ayakları üşüyor sokak kedilerinin
ayakları ters yüz korkunç cinlerin
ışıksızım
kanatsızım
rezilce karanlığım sana sevgilim


bu gece melekleri kovdum
uykumdan bile çok korkuyorum
seni zevkle ölebilirim



kime diyorum be sefil
gün ah(kar)ım sana anlayacağın
kalkıp defol içimden artık
yoksa bir cinnet geçireceğim









mhd