Adının her harfine bir boncuk
her boncuğa bir mavi
her maviye bir dilek asıyorum sen adımı her susuşunda
leylâklar eziyorum sonra
kimsenin çalmadığı kapımda
ve ölmek istiyorum adını bilmediğim bir taşra hastahanesinde
sana güller deriyorum sonra
her narkozlu uyku sonralarında..

boş ver beni ağlama ve elbette sıkma "canımını" yar
tanrısı çocuklarca taşlanmış bir dervişim ben yollarında
panzerleri de yendi
ve halaya durdu şimdi bizim esmer çocuklar
her şeyimi hibe ettim tek yutkunuşuna
heybemde bir tek adın var

fenayım diyorsun
fena fillah der zaten çaresiz tüm sofiler
her şeyin başıdır O’nun ismi diye öğrendik emeklerken sevdayı
ondandır doğruluşum her kanadığında dizim o masmavi adınla
nereyi terk ettiysem oraya bir dalgınlığımı bıraktım
terk edesin diye beni
terk edesin diye aşkı ve mâsivayı
adınla yoğruluyor günlerim ve adınla aydınlanıyor tüm geceler..