balkondan komşuya konuşan kadının
kar kürüdüğü gibi köyde
ne kadar pazar varsa kürüdüm içimde
seferberlik biti gibi yapışmış yakama mesafeler
sanki sızı günü bu
ıssızlığım katlanıyor siyah beyaz gözlerinde




biliyor musun
sensizliğime ördüğüm duvarlarıma dalga dalga geliyorsun
yoksulum selamına yoksulum dokunmalarına
granit kıyılara kükrüyorsun da
kendin diktiğin köklerine değmiyorsun




kabadayılığım tutuyor birden hasmım belli değil
seçemiyorum acıların rengini
hangisine kurşun atıp hangisine eğileceksin
kara koyun arar gibiyim herk tarlasında
siyah desem gözlerin al desem bergüzar mendilin
varış karmaşık
oynaşmasından belli alnımdaki çizgilerin




genede git pazar ayinine
tanrı dağlarına urallara dualar söyle
bu geliş olmayacak donmayacak dinyeper taşmayacak aral
bittikten sonra ayin
at omzundan şalını git arka bahçeye
bin,yaptığım tahta trenlere











kasım