Gidişin…
Bir ukte bıraktı içimde
Ayaz ve’da’n…
Bir karadelik ki çürüttü sol yanlarımı
Hani sevgili o haykıramamak var ya
Düğüm düğüm olmak acıların bağrında
En kötüsü de o ya…
Konuşamamak…




Zıkkım bir sigaranın
Tütünlerini çekip içine
Ve o berbat kokusuna esir olmak
Hem iğrenç, hem vazgeçilmez
Belkide bu yüzden
Seni alışkanlıklarıma benzetmek…




Hem berbat bir tükeniş
Hem delirmek sevdadan seni sevmek…
Sevdirememek…




Ve ürkek gecelerin anası misali
Taramak gecenin kuytu alacakaranlığını
Göz alabildiğine derin boşluklara
Bırakıvermek yaşamayı yakıştıramadıklarını…




İçinin derinleri de böyle değil mi zaten
Atılan kaybolsa keşke boşluklara
En azından bir yığın oluşturmasa içinde
Birikenlerin adı ‘’acı’’ olmasa ya da…
Acıtmasa…




Sürüngen ağrılar saplanırken iliklerime
Tutamadığım damlalar ıslatır şakağımı
Derinleşen bu acı yığını ömrümde
Yaşama döndürebilir miyim ki sol yanımı?




Gidişin…
O ayaz ve’da’n
Ve da’ha anlatamadıklarım
Kaldı geriye…