Yaşlanmış bir ağacın kör dalları gidiydi aşk
Budakla istediğin kadar
Kördü işte..
Ve ıssız ormanlarda büyüyen yabani otlar gibi
Kimsesiz , faydasız , zararlı..





Güneş girmez iklimlerine
Su ulaşmaz topraklarına
Dokunmaz rüzgar yapraklarına
Parlamaz yıldızları
Kokmaz sümbüller..





Yitik bir hayatın yitik bir hikayesi artık aşk
Ardı arkası gelmemiş , yarınsız bir sevda
Kimse uzanamadı yüreklerimize,
Ve dinmedi kürek kemiklerimizin sızısı
Sonra tozlandı saklamaya çalıştığımız hayallerimiz
çaresiz umutlar raflarda..





Ki sen, bir tek sen kavramıştın çıplak omuzlarımı
Sımsıkı
Biliyordum bırakacaktın üstelik bir Eylül akşamı
Sonra aşk yine faydasız
Ben kendime zararlı..





Bitik bir yüreğin bitik soluğu olmuştu hasret
Yaşamak ise bir işkence biçimi
Umutların saklandığı o dağların arkası
Bir mevsimi bitiriyor artık
Aylardan Ekim sonu
Omuzlarım diyorum çok üşüyorlar yine
Çıplak ve buz

Tutamaz mısın tekrar kavrayıp sımsıkı
Sevdiğim bey,
Gittiğin yerlerde unutup ayrılığı..