VEDAYA KÜSKÜN

Yüreğimde sakladığım
Bir tebessüm ol,anılardan bana koşan
İçim burkulmasın kötü vedalardan
Hep girdaplar içinde yaşıyorum hayatı,
Ruhumda fırtınalar,depremler oynaşıyor
Şimdi rüzgarda bile kırılıyor dallarım,
Üşüyorum her sahte gülüşün soğuğunda!
Hayat her gecen gun bitip gidiyor
Yokluğunu yaşıyor şimdi yüreğim ,
sonbaharı yaşar gibi
Sararan yaprak misali
son nefeslerini tüketiyor ruhum.
Sen gönlüme taht kurdun ey sevdicegim
Silinmedi hayalin ayrılkla
En koyu duygularla haykırıyorum
avazım çıktığınca
Duyulmuyor sesim..
Çöktü yine umutsuzluk bulutu üstüme
Kar taneleri düşmüş gülüme
Yarım kalan sevdanın sızısı
Kor gibi oturmuş yüreğime
Gözlerimde yalnızlık damlacıkları
Akar solgun yanaklarıma
Kalbimi yakan duyguların
Birer birer doldurur duvardaki boşluğu
Yorgun umutsuz bedenim
Bir o kadar ağırlaşır yokluğunla.
Gün gectikce beni sana baglıyor
Sakladığım tek beyaz sayfanın
Mavi düşü.
Eksik bir cümle gibi tamamlanmamış tadımda kal
Senli sayfayı güzel bir rüya gibi süsle,
Daha da iste
Daha da uğra beyaz gecelerime
Ve her sabahıma doğan güneşin ışığında
İlk sen ol.
Bilmediğim tadını dudaklarıma akıtayım
Nelerden hoşlandığını,
Nereye baktığını bilmeyeyim
Tebessümlerimde kal seni öyle hatırlayayım..
Fazla anın olmasın bende
Seni öyle bir yere yerleştirdim ki
Gerçeğin bile gelse hayalini dolduramaz
Fazla anın olmasın bende
Mazide kal sevdiğim,kal mazide
NESRİN DEMİRTAŞ