Okyanus ötesinde daha bir hüzünlü olur sonbahar
Sensizliğin ertesinde ufalanır gönlümün yaprakları
Sararır tüm sevdiğin renkler çıplak çınarın gövdesinde
Ve usulca tozlanır solmuş gözlerimin feri esen rüzgarda


Duygularımsa isyankar ruhumun esiri olmuş kıvranmakta
Öfkem efelenir yiğitlenen kalbimin atışlarına
Nedensiz yokluğunla habersiz kalan yüreğim
Bekler pusu kurmuşçasına gittiğin yolların başında


Benden uzakta hastamı oldun yoksa sen sevgilim
Sol yanıma çöktü ansızın derince bir sancı
Haberin alamamak kabus gibi terletir beni
Bilmez misin gözlerinin karasına düştüğüm yar
Ben senin acılarını acım bildim yüreğimi dağladım


Arada haber ver ne olur acın ta içimde saklı
Sadece bir dakika olsa sesini duyabilsem
Nefesini nefesime karıştığını hissedebilsem
Zordur karmaşık düşüncelerle savaşmak yokluğunda


Ağrıyan yanlarını biçare bırakıp bensizliğimle
Sarmaya çalışıyorsun hayalimi yara bandı niyetine biliyorum
Tüm bedeninde maviye çalan renkleri severken ben
Neden şimdi grisi üzerinde solgun günleri yaşatıyorsun bize


Ağrılarına merhem olup sürerdim gülüşlerimi izin verseydin eğer
Bihaber bırakıp beni, çekip gitmeseydin uzak diyarlara
Razıyım işte senin için her günümü feda etmeye
Dön ne olur ya da bir haber sal ben geleyim yanına
Ölüm gelecekse eğer bırak beraber seninle öleyim
Ya da gel beraber güzel günlere yeniden merhaba diyelim




…

Rasim Yılmaz

01.05.2013