(KANAYAN İSLAM COĞRAFYASINDA BİR YÜREK …)



Bugün de eksilmedi,
Eksilen ömrümden,bir tek yalnızlığım
Ve soğukluğu gözlerimin !

Kaç zaman saydım,saçlarımın beyazlarında,
Kaç çarpı çizdim,
Şafağı olmayan gecelerin ayazında
Yüzümün dökük duvarlarına,
Unuttum !

Ne kendimi sakladım bir köşede,
Ne bahar kokulu gecelerin
Koynunda açan yıldız goncalarını.
Hepsini serdim ayaklarımın altına,
Hürriyet adına, vatan adına,
Allah aşkına,
Unuttum !

Bir tank paletinde çizilen
Utancın tablosunda karaladım güzeli,
Unuttum !

Hangi yoldu kapınıza çıkan ?
Hangi çiçekti suladığı
Sevda gözyaşlarımızın ?
Ve hangi şarkıydı,
En son dinleyip mırıldandığım,
İçinde mutluluğun geçtiği ?

Arkası gelmeyen bir arkası yarın
Sahneleniyor hep aynı sahnelerde,
Hep aynı jönlerin,
Hep aynı rollerinde.
Bir sapan taşı, bir tank mermisi
Ve gülümseyişi duyulur ölümün,
Bataklıkta açan güllerde !....