EYLÜL ÇOCUKLARI

HASRET YAĞARDI SAÇLARIMIZA BİZİM,
EYLÜL AKŞAMLARINDA.
GÖZLERİMİZ BULUŞURKEN
KURŞUNLARIN MAHİYETİNDE,
SUSARDI YILDIZLAR, UTANIP HER GÜLÜŞÜMÜZDE…

ALIŞKIN DEĞİLDİ,
YAZLARIN TÜM EMEĞİNİ HARCAYIP
HAYAT VERDİĞİ ÇİÇEKLERİN KENDİNE DİRENMESİNE,
ACIMSIZ SONBAHAR RÜZGARLARI.
ZAMANSIZ ESMİŞTİ BU YÜZDEN,
HAZIRLIKSIZDIK DÖKÜLMEYE
DAHA SARARMADAN UMUDUMUZ,
DAHA YAŞAMADAN VE DAHA DOYMADAN.

TANKLAR GEÇİYORDU SEVDAMIZIN SOKAĞINDAN,
MERHAMETİYLE BERABER ÇİĞNİYORDU
ÜZERİNE TİTREDİĞİM UÇURTMAMI…
ELİNDE BOYA KUTUSU,ÇİRKİN YÜZLÜ BİR ADAM,
BATIRIYORDU FIRÇASINI GECENİN RENGİNE,
ÇİZİYORDU ÜZERİNİ AYDINLIĞIMIN…

AĞLAMAKLI ANAMIN GÖZLERİ ŞİMDİ,
GÜLMEZ, SON GÜLDÜĞÜ ANI BİLEMEYEN
BABAMIN MAHZUN TALİHİ.
GÖRÜŞ GÜNÜNE GELİRKEN HER SALI,
GETİRİR EN AĞIR SİTEMLERİ DE
TEMİZ İÇ ÇAMAŞIRLARININ LAVANTA KOKULARINDA…

BİR NAMLUNUN UCUNDAYMIŞ SEVDAM,
HAİN ELLERİN TUTTUĞU TABANCANIN,
ANLAMAZ HALDEN.

YAŞAMANIN ANLAMIYDI BİZCE YAŞATMAK,
YAŞAMAK İÇİN YAŞATMAK,
BELKİ, YAŞATMAK İÇİN ÖLMEK…


BİZ, EYLÜL ÇOCUKLARIYDIK,
ZAMANSIZ ESEN BİR RÜZGARIN ÖNÜNDE,
DİMDİK DURAN.
EĞİLMEMİZİ İSTEYENLERE KÜFREDECESİNE.
EĞİK ONURLULARIN ELLERİNDE,
KIRILMA PAHASINA…

YÜRÜYORUM, ÖLÜMÜN SOĞUK KORİDORLARINDA,
SIRTIMDA BEYAZ BİR KEFEN.
BOYNUMDA ASILI HÜKÜM ÖZETİM;
SUÇUM: ÜLKEMİ SEVMEK.
KARŞIMDA CELLADIM,
YÜZÜNDE EN ADİ EMPERYALİST GÜLÜMSEMESİ.
SON DİLEĞİMİ SORUYORLAR ŞİMDİ,
TÜM DİLEKLERİM GERÇEKLEŞMİŞ GİBİ.
ÇIKIYORUM SEHPAYA,
ÇATLAMIŞ DUDAKLARIMLA
SON DİLEĞİMİ GERÇEKLEŞTİRİYORUM;
TÜKÜRÜYORUM !
KOKUŞMUŞ SURATLILARIN, KOKUŞMUŞ DÜZENİNE.
VE TEKMEYİ VURUKEN SEHPAMA,
EĞİLMİYORUM !.......

ALBEYAZIM