Can aşkla yetinir, kalp dilenir,
Dil, başka bilenir...

Ten isyan...söz düşman... kim yalan ?

Ben yorgun;
Vurdum yükü yol geçirmez karanlıklara
Dil suskun;
Yazdım suya adımızı ayrılıklara
Kalp vurgun;
Düş geçirmez, can yetirmez
Bile bile vazgeçilmez
Aşk seçilmez

Geçtim masallardan
Gül’dün, beyazlardan
Geldin, yıldızlardan
Uzak oldun…

Kırgın kelimeler
Yılgın bir hikâye
Solgun mevsimlerden
Son hediye…


Ruh sonsuz iklimin, göz kederin,
Gitmek her kaderin

Bir zaman...bir devran... bin pişman...

Kaybolduk;
Düşe kalka bir arafta kör kuyularda
Son bulduk;
Çizdim nar’a yazımızı puslu yıllara
Bir vardık;
Çok yok olduk, boşa koyduk
Rüzgarsız bir yelken olduk
Hazana vurduk

İçtik, serden geçtik
Kördük, yardan düştük
Gördük, susuz çöldük
Her gün öldük…

Bizdik, bir değildik
Sözdük, sır değildik
Yandık aşk değildik
Külden izdik…