HALK OZANLARI

Halkın ozanları cahil olamaz,
Her biri bir büyük ustadır usta!
Hekimler derdine çare bulamaz,
Halkının uğruna hastadır hasta!

Sorunları sayar, çözüm önerir,
Kabul etmez, haksızlığa direnir,
Kalemi keskindir, her gün bilenir,
Adil bölüşülsün isterler pasta!

Uyumazlar, bir tek yurttaş ağlarsa,
Nasıl gülsün, halk karalar bağlarsa?
Hele aradaki karlı dağlarsa,
Halkın ozanları yastadır yasta!

Onların çabası barış içindir,
Ulusal gönence varış içindir,
Çağdaş ülkelerle yarış içindir,
Şiir de yaşamdan derilmiş deste!

Nefesleri ensesinde yolsuzun,
Kalemleri peşindedir hırsızın,
Dikilirler karşısına arsızın,
Halka ışık olur daima siste!

Emeği savunur, rantın yerine,
Bulaşmaz sistemin akan kirine,
Milleti kışkırtmaz körü körüne,
İnsanı zevk için çağırmaz piste!

Kısılmaz onların gürleyen sesi,
Direnir sürekli, seçmez hiç pesi,
Silerler yürekte biriken pası,
Korkutur düşmanı, gül atar dosta!

İnsanın ruhunu besler şiirler,
Onların üstüne titrer şairler,
Şiirle yaşadı nice devirler,
Toplumu kucaklar sevinçte-yasta!

Arif der, şairlik yaşam biçimi,
Ozana zor gelmez sözcük seçimi,
Farklı olur her şiirin içimi,
Abu hayat gibi sunulur tasta!

Arif GÖLGE
(Mersin, 9 Ağustos 2001)