0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
832
Okunma
Karanlık çekince perdesini
Bir korkuyu bölüşürdü yürekler
Gözler hüzünle kendine gömülür
Dil uyurdu dilde söz
Uyurdu algılar
Uzaklarda bin günah ölürdü
Bir kadın vardı
Bir adam
Şiirlerden fal tutan
Sesleri orman büyüklüğünde
Sesleri güneşe uzanan
Gelişlerle kavgalı
Gidişlerde can bulan
Gecenin tam ortasında
Sırtları duvara dayalı
Bir kadın
Bir adam
Saati baş döndürücü bir hızla savurup
Şafağı çoğaltırken zaman
Bir kadın bir adam
Tedirgin ve ürkek geçerlerdi
Bir boyun eğişle girilen kapıdan
En korkulan gerçeği umursamadan
Bir adam vardı
Kökleri hayata uzanan
Gövdesi ateş
Dalları zehir
Bir kadın vardı
Hayatın toprağında çiçek açan
Rengi günah
Kokusu yasak
Korkusu rüzgarla uçuşan
Bir kadın bir adam vardı
Adam öldü
Kafayı tırlattı madam..
5.0
100% (1)
