Sus küçüğüm söz büyüğün.’
Daha o yaşlarda kimliğimizi belirledi büyüklerimiz.
Ve bize benliğimizi hatırlattılar...
Küçük, küçük ama KOCAMAN benliğe sahip suskun varlık...
İşte o anda başlıyor isyanlarımız;
İçimizdeki ikinci benlik ortaya çıkıveriyor.
Kin nefret öfke ne varsa su yüzüne çıkıveriyor...
Bambaşka bir kimliğe bürünüyor,
O güzelim insan denen varlık... Tanıyamadığımız.
Yüreğimize SEVGİ tohumları saçılmadıkça
Bu böyle devam ede geldi.
Sevgi tokmaklarını çalmadılar kalplerimizin...
Ah bir dokunsalardı...
O saf tertemiz kalplerden gelecek
sevgi tomurcuklarının, sevgi tohumlarının
etrafı nasıl güllük gülistan lığa çevirdiğini göreceklerdi...
Her zaman sevgi, sevda tokmağını çalalım kalplerimize...
Sustur-mayalım o küçük dediğimiz büyük varlıklarımızı.
İçlerine sevgi tohumlarını saçalım.
Sevda sevda açsın çiçekleri...
Sevgi çanaklarından güzel kokular saçılsın tüm evrene ve insanlığa.

SELDA İYİEKMEKÇİ