Bir gün, bir sevgi okulu kurmayı hayal ettim,
Dört duvar arasında değil, yüreklerde açılan,
Sokaklarda, parklarda, çocuk kahkahalarında,
Her bir gülümsemede gizli bir ders.

Sevgi, sadece bir kelime değil,
Yürekten taşan bir nehir gibi,
Gözyaşlarını silen, öfkeyi dindiren,
Ruhun derinliklerinde yankılanan bir melodi.

Hayat, ne zaman yolumuzu kaybetsin,
Bir bakışta, bir dokunuşta yeniden buluruz kendimizi,
Kırgınlıkları unutturacak kadar güçlü,
Hüznü saracak kadar sıcak.

İlk dersimiz empati olacak,
Bir başkasının gözünden görmek,
Onun hikayesini dinlemek,
Kalbimizdeki kapıları açmak.

İkinci ders, hoşgörü;
Farklılıklarımızı kucaklamak,
Zıtlıkların içinde sevgi tohumları ekmek,
Birlikte büyütmek, filizlendirmek.

Üçüncü ders şefkat;
Kendimize ve başkalarına nazik olmak,
Her yara, her kırıklık, birer öğretmen,
Ve her hatada yeniden başlamak.

Sonunda sevgi,
Hayatın her anında, her köşesinde,
Kendimizi bulduğumuz, yeniden var olduğumuz,
Ve her sabah yeniden doğduğumuz yer.

Bu okulda öğrenilecek çok şey var,
Ama en önemlisi,
Sevginin varlığında anlam bulmak,
Ve onu yaymak;
Küçük bir gülümseme ile,
Bir selamla,
Bir anı paylaşarak......

Selda İyiekmekci (Erdoğan)