Berzah aleminin kapısına gelişmişlikten betimlenen,
kalabalıklar içinde ve eller üstünde ama yapayalnız....
O alemin de lügatinde "keşke" yok...

Hayatımıza dair duyduğumuz pişmanlıklar varsa,
iç eleştirimizi yapıyoruz, kendimizi görüyor
ve buluyoruz demektir..
" Keşke öyle yapmasaydım, keşke öyle olmasaydı"
derken "bir daha tekrar etmeyeceğim" demeyi
ve tekrar etmemeyi adet etmek gerekiyor her halde...
Bu pek çok durum için söz konusu olur da...
söz konusu aşk olunca ...

Aşk, insanın kimyasında tuhaf değişikliklere neden olduğundan,
bir daha asla derken temkinli olmak gerekir diye düşünüyorum.
Çünkü aşk, insanın bütün hücrelerinin bilfiil katıldığı bir komplodur,.
.bir oldu bitti halidir...

Aşkın keşkeleri ise özlemin bir başka ifade şekli...
O gitmişse ve aşk bitmişse, giden
ve giden ile birliktelik özlenmiyorsa,...
bu aşk değil, yalnıza ilişkidir.
Ya da bir boşluğun bir süreliğine tatminle doldurulması,
bunun gibi bir şey işte.

Hata mı yapmışız..? İyi ki yapmışız..
Hata olduğunu bilebilseydik, yapmazdık...
Hal böyle olunca "keşke" demek üstüne, pek güdük kalıyor...
Bile bile ve bir umutla yaptığımızdan da zarar gördüysek,
pişmanlık çok inandırıcı gelmiyor...
keşkeler ise sabun köpüğü misali...

Ama umut ve ışığa yöneliş her zaman olmalı..
Hala nefes alıyorsak ve hala özlem duygusunu taşıyorsak,..
umut var demektir..
.Birikimlerimiz ise umut yolculuğunda tuttuğumuz nefesimiz...

SELDA İYİEKMEKÇİ