bir gönül kırandır her dalgakıran
ne işi var bu gemilerin kıyılarda
dikensiz çamursuz yollarda gidiş mi olur
ne yüreğin sağlam basar hasrete
ne de umudun olur gelmelere
azizim;gel de suya aziz de




herkes biriktirdiğini döküyor kenarlarda
mendiller dolusu tuz
bir damlasına boyun eğerken
ucsuz bucaksız bozkırlarımızda
dalga dalga sinelere vuruşlar olmasa
nereden gelir bu kadar su deryalara




gittikçe çizgisi öteye giden
bu nasıl yol sevdalım
bellilik et son martının kanatlarına
zaten bütün kuşlarımı vurdular
telek versin tüy versin
seni beklerken umutlarıma




düşündün mü hiç
yığınlarca demir neden bir dal ipe boyun eğer
bağlanır da bekler bu ejder
işte buna benzer sevmeler




kaç renkten yaşanır bir günde bu şehir
tövbe demişim aslan sütüne
sanki dipsiz kuyu kumkapı çekiyor beni içine
ışıldıyor akıntı balıkları sarayburnunda
senden haber getirecekler gibi
bütün oltaların ipini kesesim gelir











kasım