iki ayrı sen doğar bir ten de
hangisini bastırırsan daha çok
öteki asileşir bu defa da
yalnız ayaklanmalar hiç bitmez bilesin
sevgiler...

çok benden bizdendi
içeriği çok güzeldi
barıştırlar mı bari
saygı ve selam ile...

Çoğu zaman çelişiyor insan kendisiyle

içteki benin surları öyle kalın ki

bundan değilmidir ki zaten kişilerin yanlış anlaşılmaları, ön yargıları.

İçteki ben' e ulaşılabilse herşey daha güzel olacak



tüm mesele de bu


saygıyla değerli şair

ulaşılmayası bir aşka yelken açar gibi şiir; ve şiir ki sevene, sevilene dair suya yazılmış bir mektup gibiydi. Her mısrasında gizli bir kanama, kanamanın altında yanan bir yürek var gibiydi. Özlem ve ulaşılmazlık sessiz ve derindir çünkü labirentlerinde gizlidir.

İki ben! açıklamak imkansız gibidir veya kendisinin bir de aşığın benliği ise şiirde iki kişinin bir olması arzusudur sanırım.

Şiirin ikinci uzun paragrafında şairin yüreğinden bir kelebekler sürüsü uçmuş gibidir.

"Ele avuca sığmıyor:
Dağ diyor, ova diyor, nehir nehir akıyor
Gezgin
Renkli.
Kırmızı diyor, mavi diyor,
yeşil diyor.
Uçmak diyor
Kaçmak diyor
Korku yok, yılgınlık yok
Kışkırtıyor öbürünü
İsyana sürüklüyor.
Kalk diyor
Hadi diyor
Aşk diyor, sevda diyor
Ateş diyor acı diyor
İmkansızı bulup, istiyor
Dur bilmiyor durak görmüyor."

Sanki burada şair kendi kafesinde özgürlüğü arzular gibidir; ve bir arayıştır sürüp gidiyor ve tabiki şiir kapalı bir gibi görünüyor sanki kendi boyutunun dışında başka bir boyut önümüze sermiş gibidir.


"İki ben var bende
İki ben yaşar bu dar bedende.
Biri aklının öğrettikleriyle solgun
Biri yüreğinin merakıyla vurgun
Biri kendi istiyor diye durgun
Biri izin verilmiyor diye dargın"

İki ben var benden içeri, dar bedende iki sevgili... İstemek ile mutlu yasak ile yaralı bir aşk hikayesi gibi duruyor bir bakıma...

O sevgili her neyse, Her kimse....
Akıyor ama göllenmiyor!!! anlaşılan o sevgili habersiz; seven ise uzaklara karışıp akıyor. Sonuç sevgili şairin, isyanı siteme karışıyor ve hakli bir direniş sergilemiştir özlemine, keşkelerine tabii...

beklentiler çoğu zaman sevinç yerine azap olabiliyor.

Çokça tebriklerimle şair dostum

Attilâ İlhan'ın aynı duyguları anlatan güzel bir şiiri vardı, bun bu iki kişiyim / diye. Beni anlatırdı adeta.

Güzel ve duru bir anlatımdı,

tebrikler,

sevgilerimle..

İki beni barıştırmam gerek acele
Çünkü ikisi arasında kalan bedenim yorgun.

Emeğine yüreğine sağlık, güzel dizelerdi

saygılarımla

var olanda tek olarak buluşmak şairem..çok çok farklı şiirdi.kutlarım

evet haklısın can ..iki ben ..

hatta biz çareler arar iken derdimize.
öbür ben güler bana danışsydı diye....
ben olan yanlızca ALLAH
çünkü tek olan yanlızca o

iki ben ..

İkinciyi özgür bırakın, uçsun uçabildiğince.

O ikinciler olmasaydı dünya taş devrinde kalırdı.

Ve böylesine güzel şiirler yazılamazdı.

Okur-yazar olmayan Suat Zobu da bu yorumu yazamazdı.

Buraya selam, saygı da bırakamazdı...

Akıl ve duygu çelişmesi diyelim buna ki;
Akıl çoğu kez susturur duyguların dilini kendimden biliyorum ...

Tebrik ederim sevgili şairim
Güzeldi şiir
Emeğine
Yüreğine sağlık
Dostlukla...

arafta olmak bu
yavaş yavaş öldürür insanı...hani köşeye sıkışmış hissedersin kendini ve kim ve ne olursa olsun
bir köşeye belki bir kaç köşeye sıkışmışsa insanın yüreği, en sonunda açar isyan bayrağını.
kimseyi üzemezse içindeki gelir kendini öldürür...


tebrikler şair.

Siz de sadece iki mi ? :)

Çok güzel bir şiir. Aldım gittim.

Yüreğinize emeğinize sağlık
Sevgilerimle