Dere
Bilmiyorum ki yaşı kaç
Akışında buldum kendimi
Aç toprağın yüreğinde
Süzülerek giden mavi sulardan
Hep kavgayla boğuştu
Yaşamım

Gitmişliği nüksettiren akışında unuttum
Çocukluğumu
Söyleştik durduk
Berrak ve hırçın akışında çoğalamadım

Hem cahil hem de yaşlı bir bilge
Atıyorum üzerimdeki
Son çağ ilersi marifetlerini
Vakitleri ayaklarımla ölçer
Saati gölgemle bilirim
Diyalektik denilen yöntemi
Okumadan öğrendim

Ben derenin hırçın akışında
Öğrendim özgürlüğü
Mavi renginde sevdim kardeşliği
Bazen kan tükürdüm
Dört duvar arası konak denen yerlerde

Upuzun zorlu yollar içinde
Benim tutkumdur
Karanlıkta çakılan
Bir kıvılcım bir ışıltı
Sıktığım yumruğum aydınlığa
Yükselişidir

Saklıyor yaralarımı zemheri ayında
Anılar
Hangi yarama baksam eririm
Bir solukta

Yıllar yorgun ben yorgun
Her şey patlama noktasında sanki
Bir toz buluntunda anılar
Her şey nasıl geçiyor bilmiyorum
Dere akıyor ben duruyorum
Yusuf korkmaz ( kizilkale) tekirdağ