Yagmurla topragın;geceyle gündüzün
Birbirlerini sevmesi gibi;
Yagmuru özleyen toprak misali
Her saniye hiç bilmedigim
Hiç görmediğim İçimdeki seni özlüyorum;ben
Güneşi bekleyen sonbahar gibi
Geceyi bekleyen yıldızlar gibi;
Hep seni bekliyorum gelecekmiş gibi.

Senin olmadıgın akşamları;
Takvimden çiziyorum.
Ömür sayfasına niye yazılsınlar ki;
Senli olmayan günlerimi
Belki de çok deger verdigim için
İşte bu yüzden kaybettim
Hiç tanımadıgım seni..

Bir gün kalbinin sesini dinle ki;
Sana olan sevgimi anlayacaksın
Pişmanlık duyup kahrolacaksın
Kuytu köşelere çekilip hıçkıra hıçkıra
Neden deyip aglayacaksın bensizlige;
Benim kadar hiç kimse sevmeyecek...
Şimdi söyle sana verdigim deger mi yok oldu
Yoksa sana olan sevgi mi öldü.?

Bir ucurumun kenarına dalıp giden ben
Umarsız yolculuga çıkmış sen mi;
Sana bakmayan gözlerim mi ayrılıgı getirdi
Yoksa senin olmayan yüregim mi ayrılıgı seçti
Artık yoklugunu üzerime giyinip;
Yüregimin duvarlarından seni;
Usul usul silmeye mahkum ediyorum
Hiç bilmedigim seni

Seni özlemek içten içe bir tutkuydu
Senin yoklugunu benligime gizleyip
Yaşamadıgım sevgiyi sende aramaktı belki de;
Karanlık gecelerimin hüzünlü şiirlerinde
Seni mısra mısra anlatmaktı belkide...!!!