Gitmek istiyorum bu gece tüm benliğimle
Yalnızlıgımı da yanıma alarak
Ne yazık ki o kadar gitmek istesemde;
Yüregim gitme kal..!!
Deyişini bir kez daha duydum
Bu nasıl bir duygu; Bu nasıl bir tutkuydu
Beni sana baglayan mahsum bir Sevgimiydi
Yoksa adını koyamadıgım;

Sonu olmayan Bir aşk Hikayesi miydi
Nedir seni bana baglayan
Karanlık odalarda bir sesin vardı
Diger yanımda caresiz kalışım
Seni yıldızlara benzetiyorum
Yakının da gibi hisedersin
Dokunmak istersin fakat;
Bir okadar uzaktır sonsuzluktur

Soruyorum kendime hazırmısın gitmelere
Bir Hoşçakal cümlesini söylemeye
İçim de yine bir ses..!!
Dur şunu bir daha dinle
Gitmeler çare degildir neden mi..?
İnsan yüregindekini söküp atamadıkça
Artık sıkıldım hayatta güçlü görünmekten

Her gün iyiyim cümlesini yazmaktan
Başkaların duygularını dinlemekten
Kendi duygularıma mahsum kaldım
Önceleri mutluluğun bir şekilde
Yakasından tutardım;
Şimdi tuttugum her mutluluk; Elimde kalıyor

Ya benim güvencim tükenmiş
Ya da insanlar günü birlik
Yaşamayı seçmişler kendilerine
Sevgiyi hak etmeyen taş kalpliler
Sefasını sürerken nedense ben;
Kendime aşkıma yenik düşüyorum
Sahte yüzlerle sahte insanlarla

İşte bu yüzden aldırmıyorum hayatı
Takmıyorum sevgi aşk kolyesini yüregime
Şimdi sevmeyi bilmeyen kalbimi
Konuşmayı bilmeyen dilimi ;
Sana bakmayan gözlerimi;
Senin olmayan benliğimi
İkimizin olmayan hayatı
Kaldırdım Raflara
’SUSMAYA GİDİYORUM’