halime bakıp üzülme adam
bakma yüreğimden düşen parçalara
olsun ...
ezilsin ayaklar altında AŞK.
bırak...
sende yaşayım cenneti de cehennemi de.
dert etme kendine gözyaşlarımın denizini
sen kendi ellerinle bırakmadın mı ?
yine de kızma sen ellerine
öfkelenme diline
susturma sakın yüreğinin sesini
bağır bağırabildiğin kadar
korkutmasın seni şehrindeki kasırgalar.
bilirsin vakti gelince dağılır bulutlar
gök yine maviye çalar
gözlerinin elasına yine güneş doğar.
korkma...!
aç pencerenin perdelerini
ışık yeniden girsin küf kokan odana
dön, bak aynaya
tarak vur yeniden kirli sakalına
otur kenarı kırık masana
al dolabından yeni bir sayfa
karıştır nefesini yeni bir masala
kus içindeki kararmış düşlerini
sil kirlenmiş renklerinin üzerini
doldur yeniden umutlarla kalemini

---------dedi kadın...!

dile kolaydı kolaydı da,
sildiğin izlerini taşırken,
yüreğindeki acısıyla nasıl diyebilirdi ki sana:

BENİ UNUT.....!

sussa, dili kanar.
konuşsa, seni yakar.

kadın gidemedi şehrinden
biliyordu;
dilinin kurşunlarıyla defalarca vurulacaktı .
işte...
içindeki senli cennetinin cehennemini böyle yaşayacaktı.

Adam...!
ister duy beni,
ister kapa yüreğini,
istersen öldür beni.
ben zaten gömmüşüm sensizliğime kendimi....!

/NergizA/