belki de böylesi bitişlerle adına Aşk diyoruz .. kim bilir? değil miydi Aşk; kavuşamamak, kavuşunca olmuyordu Aşk...! teşekkür ederim Ahmet Bey.. gönlünüze sağlık Saygımla

Yaz, yaz
yaz

Kış gelmeden

:)

teşekkür ediyorum... yüreğimden ne kadar gelirse yazmaya devam ederim..

eline diline saglık diyorum şairim
sen doğru yazmışsın ben ne derim
sen yine yazmaya devam et satırları
ben o satırları okuyamazsam ne ederim.
----------------------------------Savran------

satırlarla acı vermekten vazgeçtim ben... susmamı istedi...! susayım ki, acı çekmesin daha da sevgili... çünkü, gitmesi bir mecburiyetti...! böylesi bir hikayeydi işte... bazen suskunluklarında yaşanır sevgiler... teşekkür ederim. saygılarımla

insanlar , yüreğinde kopan o fırtınaları hem unutmak istiyor, hem de bir yandan ölümsüzleştirmek...! işte bazen hep ikilemler arasında bu gel-git leri hayatımızın her noktasında yaşayabiliyoruz. ister sazlı sözlü olsun, ister satır satır kelimelerle olsun, isterse de tüm renklerin bir alaşımı olsun... insanoğlu daima duygularının ifadesi için kendine göre bir kılıf bulmuştur.. kimine ne kadar uyar, uymaz bilinmez ama, bırak herkes kendince, kendi yüreğince, acılarını anlatmanın hoş ifadesinde yine kendini bulsun...

Teşekkür ederim. selam ve saygımla

yüreğinizle var olun.. çok teşekkür ederim.. saygımla

ve o yüreğinden gidenler öyle bir özlem bırakır ki; sana dair, aşka dair.... sana kalan o hasret kokularının içinde hep tanıdık bir koku ararsın, yüreğine tanıdık gelen... zaman geçer gider böyle.. şanslıysan belki bulursun ama asla aynısı olmaz...! aldım dileğinizi... teşekkür ederim... mutlu kalın

ve giden bir şeyler götürür giderken
belki yerine asla bir daha konulamayacak kavramlar ümitler..özlemler..güven..
mutluluk dileğim var
esen kalın

her gitmenin ardında, bir kalış gizlidir inceden.. bir feryattır aslında sessizce; gitme kal ...!!! demesi beklenilen... ama , çaresizce bekleyişlerin yürekteki ağırlığı gün geçtikçe daha da ağırlaşır ve taşıyamaz hale gelirsin... ve tek çare de : ELVEDA SEVGİLİ... olur... teşekkür ederim ... saygımla

ne kadar büyürsek büyüyelim, çocukluktan kalma o masal duygularından mutlaka biraz kırıntılar taşıyoruz diye düşünüyorum.. bunun adına ister hayata tutunmak diyelim , istersek te, umut etmek diyelim sonuçta hep bir inanma isteğimiz vardır; yaşadığımız tüm olumsuzluklara rağmen.. belki hepimiz bir masalın içindeyiz.. ve bu masalın içinde kendince çok kahraman var ama önemli olan bizim kahramanımızdır o da biziz , yani kendimizdir.. bunun farkına vardığımızda hüzünlerin o gölgesinin dışına çıkabiliriz..

işte Aşk olgusunda da bana göre böyle... ben ne kadar seversem o kadar kahramanım olur masalımda.. aslında aşk o değil, benim yarattığım duygularımdır ben ne kadar varsam, o , o kadar var olacaktır... o yüzden diyorum ya kahraman olan kendimizdir diye...! duyguların girdabında bir kayboluş gibi, eritirsin kendi benliğini, o cazibesine kapılıp giderken , vazgeçersin kimliğinden... ki ne kadar yaşanır bu zamanda o da bir muamma elbette...

değerli yorumlarınıza çok teşekkür ediyorum.. ben yazarken tek yaptığım o hikayenin içine girmek, sanki yaşarcasına duygularda kaybolmak belki o yüzden benim içinde anlamlı oluyor yazdıklarım.. önce kendim seviyor, sonrasın da sunum için yüreklere açıyorum dizelerimi.. ve yüreklere ulaşmak benim için en güzel cevaptır.. hüznün geçmediği hiç bir şiir yoktur.. sizde bilirsiniz ki, belki de en güzel şiirlerde hep onun kokusu vardır...

sevgi saygılarımla öğretmenim...

yüreğinizi hissettirdiniz yorumunuzla .. çok teşekkür ederim.. saygımla