Devrim Tülay şiiri bir onulmazın şiiri.

Naif, ince, kırılgan bir ruhun inci dizen sukutundan damlayan billur

damlalar ki ne vakit okusak bu şiirleri dokunur adama...

Adeta Haşim'in "O Belde" sine giden son yolcudur o.Esasında ruhunda

kopan fırtınalara şiir dili yeterli değil Neva'nın; sözcükler bu hali

tasvirde hep güdük, nakıs, bodur ve aciz kalmakta.Beşeri aşktan ilahî

aşka uzanan bir macerada nefsin ışıltılı şarkılarına direnir Neva...

Kendi beninden geçmiş nadir şairlerdendir ve şiiri,

samimiyetin şiiridir bir bakıma.Doldurma dizelere yüz vermez, lafı

eğip bükmez ...İçindeki kanayanı ahlak ölçülerinde, namus

dairesince fısıltıyla dile getirir.Ne bir eksik ne bir fazla.

Devrim Tülay saygın bir şairdir.

Bu saygınlığı kazanmak kolay değil elbette.

"Her insan bir başkasının aynasıdır." düsturundan hareketle, bütün

insanları aynı samimi yürekle kucaklar.

Yunuslayın:"Yaratılanı sever, yaradandan ötürü."

Bu cümleden olarak maksadımız şairin okumalarına dikkat çekmek,

zira şair, her ne kadar muhafazakâr değerlerle büyümüş

olsa da sol tandanslı şairlerin de sıkı bir okuyucusudur.

Devrim Tülay yürekli bir şairdir:

Erkeklerin dahi dile getiremediği içindeki sevgiliyi, Devrim Hanım

(makarnacılara inat) haykırır.

"Lia" tipi onun imgelerindeki sevgilisidir.Benim Yasenya'ya benzer,

ama bizimkinin kanlı canlı tarihsel bir uzantısı olsa da Lia,

Efendi bir hayal kahramanı delüanlıdır.Zararsızdır herhalde:))

Şaka bir yana, Devrim Tülay şiirini birkaç yıldır değişik platformlarda

izleyen biri olarak şunu söyleyebilirim:

Devrim Hanım şiirde çok ilerledi...

Örneğin yukarıdaki şiiri ben önce yüksek sesle okudum:

Neden mi?

Çünkü şiir öncelikle musukidir de ondan.

Şair daha ilk bentte içindeki bilinçdışı müziği şiire boca ediyor:


"Ve sonra
GöğüMÜN varını yoğunu çaldılar
Bakakaldım…
Yoktu gözÜMde değeri, güldÜM
ÖmrÜM, yitik bir yıldızın içinde saklı
Kayarsa ölürÜM"

"l,m,n,r,y" sızıcı ünsüzleriyle aliterasyon,"ö-ü" sesleriyle de asonans

yapıyor.Özellikle iç uyak oluşturan "güldüm-göğümün-ölürüm-gözüm-

(de)"sözcükleri bizi sarıp sarmalıyor.

İkinci bentte:

"Gece oluyor yA, yer gök siyAh
Aklımın çadırlarını yakıyorlAr
Keşke…
Kurtarabilseydim üç beş nasihAti."

Büyük harflerle gösteriğim dize sonlarındaki asonansa (ünlü tekrarına) dikkat!

Hele de şu dizeler, şairin can sıkıntısından bir şeyler çiziktiren

televole şairlerinden olmadığının ispatı sanki:

"Tevekkülle yontup sabrın taşını
Huzura varıyorum teheccüt vaktinde
Ulu bir kuşun kanadına emanet gönlüm"

Kısacası Devrim Tülay okunası, ciddi bir şairdir.

Artık saman kokulu sayfalarda okumak isteriz onu.

Ana ric'edelim de şu Lia kekosuna ait şiirlerini koymasın kitabına.

Fena halde gıcığım oğlana:))

Her neyse erenler başınızı ağrıttık.

Kutluyorum Neva iyi ki varsın:))





Mehmet Binboğa. tarafından 4/7/2013 2:09:43 AM zamanında düzenlenmiştir.