Eteklerim tutuşmuş gibi
Koşuyorum yellim yepelek
Akşamın lacivert hüzünleri arasında.
Caddeler boş
Caddeler ıslak ve ıssız
Bir tek sokak lambaları şahit yalnızlığıma
Öylece yürüyorum işte

Yorgunum;
Günü sırtımda
Hayalini ruhumda taşımaktan
Hayallerimin içinden çıkpta bir gelsen
Ben de başımı yaslayıp dizlerine..
Dinlensem.
Bir kedi gibi kıvrılsam yanı başına
Nefesinde ısınsam
Yokluğun zemheri kış gibi
Ne bahar değiyor tenime
Ne de yazın sıcağı yüreğimde
Bir tek sen varsın düşlerimde
Şefkatine sürgün olduğum
Sevdasına hasretler büyüttüğüm
Yokluğun kadar yormuyor hayat beni
Hiç bir kol senin gibi sarmıyor bedenimi
Ey gölgesinde mevsimler yaşadığım sevgili!
Cemreler düştü
Dalları çiçekler bürüdü
Börtü böcek baharı müjdeledi.
Geceye düşmeden ayaz, çıkıpta gel bu yaz

Seninle konuşmadığım zamanlarda
Kelimelerim birikiyor içimde
Şiire vuruyorum kendimi..
Döküyorum satırlara içimi
Senin yanındayken ise
Hep yarım kalıyor cümlelerim
İstiyorum ki beni sen tamamla
Şu garip, şu şaşkın halime bakta
Beni biraz anla.

(Şaşkınlığım geçerde, bu aşk geçer mi bilmiyorum.
Ayrılığı unutturup kader, vuslatı seçer mi)

Kanatlarında ki sevda yükü ağır geliyor
Uçuramıyorsun gönül kuşunu yeni baharlara
Hayat bu; her şeye hazırlıklı olmak lazım.
Düşmem dersin düşersin
Şaşmam dersin şaşarsın.
Aşk karşısında; o dev gibi yüreğinle
Bir sinek gibi ezilirsin.
Pul kadar değerin kalmaz
Aldırma
Sen yinede kendini sev ve kendine güven
Sevgisizliğe inat, yalnızlığa inat
Tüm güücünle, tüm sevginle diren
Ne demişti Ümit usta

" Unutma ki her seven adsız bir kahramandır, unutmaki insan sevebildiği kadar insandır"



Dilruba Emine Genç 06 Nisan 2013 / 01:10