ah bu telaş/lar
bu dönüşü olmayan
nedensiz nedenlerden
derin kaçışlar:

sevgiyle başlayan
gelişinde yüce aşk
gidişin de ayrılıklar doğuran.

bak:
o denli yavaş
o denli umarsız bir zaman
cevapsız sorular biriktiriyor
aşktan daha gerçek olan
geceler gibi sessiz
ve karanlık
gecelerden daha viran.

ruhuma bir ürperti değiyor
durmadan
donduran kar kadar soğuk
suskun ve kıpırtısız dışımdan.

ve sen
ve sen yıllar sonra
kendine özgü göz yaşınla
ve ağlamadan
rüzgar gibi
titrek nefesinle
toplayacaksın durmadan
o parlayan yorgunluklarını
bir mızrak gibi saplanan
sessizlik içinde
o derin, o elemli zamandan.

sonra
sonra ağlayacaksın
bir kaç göz yaşında
ölüler ve soğuk taşlar arasında
bir yosun bırakırsın belki de ’yeşil
yağan yağmur damlalarında.

şimdi
zamanı değil telaşın
geceler işitir
titrer gökyüzü
bulutları ağlatır

şimdi
zamanı değil soruların
kafesleri kapatır
başlar dilsiz duygular şöleni
yanan aşkın acısından akarak
gelir keskin bir yalnızlık yürekleri kanatır...