22
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
1471
Okunma

hangi şiir anlatır ki beni
duyurur yürek çarpıntısını yolların
yoldan geçenler gömülür içine
duyulur
gelecek bir depremin uğultusu
kesilmiş ceviz ağaçlarının toprağı üstüne
oturmuşum
sıkıntımın dumanı bulutları aşıyor
neden beni kukla gibi oynatan elleri
indirmiyorum yere
tahtına oturmuyorum
güvercinlerin
pineklemeden, sıcak bir çatıda
tualimi alıp çıkmalıyım
doğanın çağrısına
ve emekçilerin hak arayışına
yollara dökülen köylülerin sesinde
çıkarmalıyım fırçaları, boyaları
bir kadın diz çöktürülürken yere
biri kollarını açmış göğe
diğeri neler olduğundan habersiz
insanlığı alınmış elinden
utanır
kuşlar uçsun istiyorum
kadın ellerden
kalksın duvara yaslanmış kafes
arafta kalmasın çocuklar
ebe- dede elinde
hesap sorulmasın sofrada
ağlamasın
anne!..
3. 4. 2013 / Nazik Gülünay