12
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1019
Okunma
İçim yanıyor a dostlar!
Bir çocuğun
Umutlarını erteleyişine tanık oldum.
Dik duran omuzların düşüşüne.
Bir çocuk soyundu gözlerimin önünde tüm zırhlarından
Tanık oldum savunmasızlığına.
Siz gördünüz mü hiç
Ertelenen umudun yeniden doğuruluşu nasıl yılgıncadır?
Ben gördüm.
Üstüne kar yağan tomucuktaydı umut.
Verilen ama alınmayan nefesti sanki...
Sonlanamayan bir gebeliğin sancısına tanık oldum
Gördüm
Eğik başta utancı, hayata ve kadere karşı.
Yaşındaki umuda yakışmayan yenilgiyi gördüm.
O yenilginin öfkesinin kırmızısıydı
kırmızının gerçek rengi.
Öyle yorgun öyle çaresiz!...
Tahtı yapılsa da bahtı yapılamayan çocuklardık çoğumuz
Şimdi tahtını yapsak da bahtını yapamadığımız çocuklarımız.
Ne diyorum biliyor musunuz?
Çocuk diyorum
Umudunu diyorum
Erteledi diyorum…
Yılgındı
Yorgundu
Çaresizdi diyorum
Bahar gelmiş diyorlar…
Canım acıyor a dostlar.
5.0
100% (22)