Neredeyse öğlen olmuş ve ben yeni uyanıyorum
Yanımda olmadığından kalkamıyorum belki de
Soğuk ve yalnızlık aklıma gelince
İyice sarılıyorum yastığa yorgana
Kahvaltı hazırlayıp beni öperek uyandırmanı
Kalkamıyorum deyip mızıkçılık yapmayı
Biraz olsun seninle yatakta oyalanmayı
Seni güldürmeyi sabah sabah
Çok özledim
Bilemezsin

Şimdi artık kahvaltı nedir bilmiyorum.
Ne zeytin, ne peynir, ne yumurta
Hiçbir şey almıyorum eve
Gittiğinden beri
Boğazımdan geçmiyor çünkü
Her yemek isteyişimde boğazıma takılıyor
Ve ben hıçkırıklara boğuluyordum oracıkta.

Sensiz kahvaltının tadı yok bir tanem
Kalkar kalkmaz kahvemi alıp yakıyorum bir sigara
Senin en çok kızdığın şeyler yani
Ama boğazımdan geçen tek şey bunlar
Kızma bana ne olur
Elim de değil sensiz iştahsızım ben

Saatlerce oturup balkona öylece duruyorum
Yudumlarken kahvemi
Bir taraftan derince sigaramı çekiyorum
Seni dolduruyorum içime yani
Ben öyle hayal ediyorum
O zaman daha az acıyor içim
Hep aklımdasın aslında ama başka türlü olmuyor
Hissetmiyor musun? Sensiz bu hayat yaşanmıyor
Öylece geçiyor sabah öğlen oluyor
Ve üstümü hala giyinmedim
Giyinmek istemiyorum aslında

Üzerimde o sevdiğin pijamaları m
Ve sevdiğin koku üzerimde
Belki aniden gelirsin-de beni bıraktığın gibi bulasın diye
Darmadağın halimi görme diye
Saklıyorum bu şekilde işte
Ama ben sensiz çok kötüyüm
Ve ağlamak istiyorum her uyanışımda
Kollarım seni arıyor
Ve yastığıma sinmiş kokunu duyuyorum

Geldiğini sanıp koşuyorum kapıya
Ama kapı duvar
Ne gelen var
N e - g i d e n

…



31.03.2013


Rasim Yılmaz