uykuya doymayan kış/tan
bahara açılmıyor gözlerim
ezâ mabedinde
gazel çıngıraklarının sesiyle
susarak /susayarak bekleyen
dudaklarım/da kıpırdanmıyor ahraz yaşam
tahtını terk etmeyecek kenetlenen karanlığım


geriye dönüşsüz
çamur deryası boşluğumda
faili meçhul kara suretim
suyunu içine hapsetmiş
kendi kendini üşümeye bırakmış
buz tutmuş bir ırmak içim


devâsız dertlerimin
susmayan ıslıkları kulaklarımda
güneşin sobasının ısıtmadığı
kunt kör kuyularda
ışıksız bekçiyim
üzerimde gezinen akbabaların ayak sesleri


yaman bir od yerleşmiş yıkılmış kentimin içinde
avcı gözünün göremediği
kalgitmez obur hüzün bütün yüzlerde



/dünlerin görkemini bulamamış meczup
önüne düşürerek başını
kurcalayıp dururken saatleri
galeyana gelip
pençeleriyle biler bıçağını yavuz yazgı/


düşlerimi aşıran hayat
büsbütün kırdın bacağımı
sürüse sürüse nereye kadar
hadi durma vur şimdi beni /vur
geldi vurulma zamanı
gece denizinde vurgun yiyeceğim zaten nasılsa…


Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.