3
Yorum
5
Beğeni
4,8
Puan
1514
Okunma
eskiyen bir sessizlik örtülü dizlerinde
uzanıyorum uzanıyorum ama tutamıyorum
mısralar dökülüyor dudaklarından
inceliyoruz
okurken ve dinlerken inceliyoruz
kendi sessizliğimizi
kedileri sayıyoruz olmadık yere
sokakta inleyen tırnaklarını
göğün
sayıyoruz bitmiyor
kediler saymakla tükenmiyor
kendimizi saymıyoruz
göğü belki de bu yüzden incitiyoruz
ıslaklığı yuvarlanıyor gözlerinin
uzanıyorum uzanıyorum ama tutamıyorum
yasaklanan bir sefalet ile
ellerim
ellerine değiyor
yıldızlara erişiyoruz
yıldızlar nasıl öfkeli
bir su kadar öfkeli
masum değil değil değil
yankılanıyor sesimiz
yıldızlar düşüyor sonra
kirpiklerinden
uzanıyorum uzanıyorum ama tutamıyorum
Merve Taşçı
5.0
89% (8)
3.0
11% (1)
Cevap Yaz
