Sesinin yüzölçümleriydi vakit, kelimelerin raksıydı an
En ulu değerlerin bir araya geldiği eski zaman hüznüydü
Yemyeşil çimlere uzanmıştı bir anda çocuk gölgelerimiz
Gürül gürül ırmakların aktığı bir menzilde şiir yazıyorduk

Nar gözesi yüreğin binlere bölünmüştü kulağına fısıldarken
Ruhumun ayaz iklimleri değişmiş, mevsim bahara dönmüştü
Papatyalarla donatılı bir yataktı aşk, hayallerimiz sevdaydı
Mavi bakışlarının gökyüzünü göçmen kuşlar doldurmuştu

Çaldık bir sabah umudun kapısını, aşk içtik kuş gagalarından
Toprak ısındı sevgimizle, bahar fışkırdı Nisanın dallarından
Çiğnedik yasalarını yaşamın, çözüldü gönlümüzdeki buzullar
Mutluluk ektik sarı ovalara, şimdi dilimizde aşka dair notalar

Rüzgârlı koylarında anların, biz küserdik ıslak yüreğimize
Bir ışık seliydi birbirimizi düşünmek, kızıyorduk gecelere
Tutkunun derinliklerinde aşk olmayı diledik sessizliğimize
Yolduk yapraklarını papatyaların, seviyor düştü repliğimize

Soylu resimlerini astım yürek duvarıma, aktı pastel, soldu anlar
Senli akışların nehirlerindeyim, çözüldü buzullar, sustu şarkılar
Kapıldım gözlerindeki derin nehirlere, ruhumda soylu masallar
Seninle geçeceğim mevsimleri, aşkadır biriktirdiğim tüm notlar

Bir sabah sensiz uyanacaksam uykulardan, istemem açma perdemi
Al yüce sevdanı gönlümden, çok sevdiğin denizlere serp küllerimi
Yağmurlar yağsın sevdalı tenime, sensizsem neyleyim mevsimleri
Kendi intizarımın hücresiyim ben, çekerim ah sensizliğin sefaletini


Selahattin Yetgin