Salih Aydemir'in bir şiirini paylaşmak isterim bu güzel dizelerin altında.
küçük ayrıntılar masalında gerçeğin düştüğü bir kaldırım
bu kaldırımda onlarca yüz yüzlerce ses var
her el kendi parmaklarını sıkar her adım kendi yolunu
tüketir karanlığında


küçük ayrıntılar masalında sözün düştüğü bir yüz
bu yüzde onlarca toz binlerce kir var
her göz kendi sinirlerini tutar her yaş içini
eritir uykularında




küçük ayrıntılar masalında aklın düştüğü bir gerçek
bu gerçekte sözlerce gölge sözcüklerle hayal var
her ışık kendi gölgesini tutar her kan damarını
eskitir akışında


küçük ayrıntılar masalında dudakların üşüdüğü bir sıcaklık
bu sıcaklıkta tonlarca kar dağlarla bakış var
her taş kendi kumunu sıkar her su toprağını
değiştirir renginde


küçük ayrıntılar masalında bedenlerin ıslandığı bir mevsim
bu mevsimde kilometrelerce kumaş iplerle desen var
her ahşap kendi kurdunu yapar her moloz çöplüğünü
çoğaltır ağırlığınca


küçük ayrıntılar masalında insanların sustuğu bir ev
bu evlerde odalarca masalar kapılarla boşluk var
her zil kendi sesini vurur her anahtar kilidini
yoklar açarlığınca


küçük ayrıntılar masalında uykulara dalarım
kaldığım yerden
susarım


felsefenin taşı şiirin suyu olur, güne hazırlanırım.




hep masal dinlesek ve büyüdük diye değişmese sonları..



hani çok içten deriz ya budur anlatmak istediğimiz.kalpten kalbe köprü kurulmuş.
zerremize varıncaya değin hissetmişiz.
saol şair
saol şiir..