"Bir kızarmaz çehre bulmuşsun ya, ey câni, bürün...
Hem bütün dünyayı ifsât et, hem de muslih görün...”

Mehmet Akif ERSOY

----

Ağyar bir memleketin arsız dolu hanında
Nara atan bandonun cenahı bana değer.
İhanetle oynaşan padişahın yanında
Soytarının savrulan külâhı bana değer.



Müslüman mutfağına girince hınzır eti
Tahavvüle meyleder, koklayanın tıyneti
Kıbleye doğrulurken garba doğru niyeti
Yanlışa düşen başın günâhı bana değer.



Kemik sevdası ile sarkarken gül bağına
Sulanır karakteri iner bağırsağına
İhanet keferesi cem olurken sağına
Soldaki sancıların eyvahı bana değer.



Kulakları kerpeten, dilinde aşkı memnu
Fesat köleye kadar uzanır gider konu
Sırra gark olan beynin, ifrazatı gayet nü
Riyâkar akıllının savahı bana değer.



Kanat çırpar tepemde gamsız ebu ikrime
Ismarlama mektubu halel verir zikrime
Geceden edepsizce takoz koyup fikrime
Yılışan sahtekârın tamahı bana değer.



Ayyuka çıkar sesi sevimsiz bir bid’atın
Kürsülerde tek geçer ünvanı irtidadın
Tarihten silinirken esamesi Kürşadın
Çakalın dağlarımda salahı bana değer.



Pırıl pırıl gözlere aşina hatemimle
Agâhın fır fır gözü dönüyor matemimle
Zavallının elinden dağıtılan tamimle
Takla atan fitnenin felâhı bana değer.



Ortamı kokutunca saklanan kitli kutu
Tavsiye, pazardaki şifalı(!) adamotu
Destursuzca karaya dalınca istimbotu
Budalanın kırılan tezgâhı bana değer.



O meşhur mızıkanın merkebi kadar hansın
Hırsızı ihbar et de duyan fedai sansın
Kupkuru şamatayı ortalığa ver yansın
Nasılsa ahmakların silâhı bana değer.



Konu uzun hikaye, sanmayın enstantane
Düzenim kopuz işi ardı bana kemane
İfritin lügâtında bozulunca anane
Salya akan dillerin pohpohu bana değer.



Sokma murdar dilini Yunus’un ırmağına
Feriştahın da emsal olamaz tırnağına...



23 mart 2013
Trabzon