Gökkuşağından bir dirhem düştü içime
Can oldu damarlarımda bekleyen fidana
Halbuki kaçıncı cemreydi içime düşen
Kaçıncı mevsimdi yaşadığım
Ve hep sevda sanıp aldandığım…

Aslında ben barikatların ardında doğmuştum
Panzerlere göğsümü gere gere
kurşunlara hedef olmuştum
Ben mitinglerde dev gibi bir nefes
Davayı sevda diye içine çeken bir ses

Ben parmaklıkların ardında doğmuştum
Düşünmem yasak, sevmem yasak
Geçtiğim yollar hep tuzak!

Mememin sol yanına güneşin çocuğu
Mertliğin soluğu demiştim
Ben sevdayı sadece yürüdüğüm yol bilmiştim.

İtiraf ediyorum;
Suçluysam beni de asın
İsterseniz ellerimden çakın
Bakın, gözlerime iyi bakın
Ben kırmızıyı kanda
Sevdayı yürüdüğüm yolda bilirdim
Davam namusum kadar kan olsa da bana
Ben sevdayı sadece onda bilirdim


Mavzerim, kurşunum, kalemim, kitabım
Sen neredeydin benim mezar taşım
Çilingir sofralarında içtiğim
Hangi şarabın renginde
Uğruna canımı serdiğim
Hangi eylemin içindeydin ki
Bugün karşıma geçtin!

Aslında Bir mavzermiş yüreğim patlamaya hazır
Bir volkanmış sevgim sana nazır

Geç kalmış baharım benim
Yediğim hangi kurşunu çıkaracaksın etimden
Hangi ihaneti sileceksin zihnimden
Gücün yeterse gel!
Gel tutsaklığıma bir özgürlük gibi
Gel karanlığıma bir güneş gibi
Zapdedelim seninle bu güneşi!

Kar, boran, fırtına gelse de bana
Prangalar takılsa da ayaklarıma
Gel, kıralım bu zincirleri
Seninle yaşayalım mevsimlerin en güzelini