9
Yorum
7
Beğeni
4,9
Puan
1591
Okunma
eskiden bahçe içinde olurdu çeşmelerimiz
ayazda buz tutardı akmazdı borudaki su
donardı
çözülsün diye musluğun buz tutan tarafına
kaynar sular dökerdik
göz.pınarlarımız donduğunda biz şairler
sıcacık şiirler yazarız
yüreğimizin buzları çözülsün
ağlayalım diye
ne güzel nimettir
su
ve
ağlayabilmek
ağla gözlerim ılık ılık ak
dost çiçeğinin yüreğine
istemiyorum hiç
çiçekler solmasın
bir sabah uyansak ve şaşırsak
cümleten
cümleten
camlara koşsak çoluk çocuk
kız kızan
cenaze çıkmış bir evin pencerelerinden bile
gülen yüzlerle baksa gökyüzüne
insancıklar
insancıklar
hiç olmadıkları kadar mutlu olsa
masmavi semadan
rengarenk çiçekler yağsa
sağanak sağanak yeryüzüne
kararmış ruhlarımıza çiçek çiçek
sevgi yağsa
sevgi yağsa çiçek çiçek
bulutlardan
ve ıslanmak için
çoluk çocuk davar culuk
kız kızan
cümleten
sokaklara dökülsek
tüm kötülüklerden
iplik iplik
sökülsek
5.0
93% (13)
4.0
7% (1)
Cevap Yaz