ateştir, çelik bulutlardan yağan
ateştir, yağmur değil
canla yanan, kanla sönen bir ateş
allahım ne kadar çoğaldı azrail
ne kadar uzadı takılmış siren gibi gece
bir sirenle duruyor, biriyle atıyor kalbim
yeryüzü nasır bağladı, gökyüzü sağır
sular çekildi, ruhun kanındaki dahil
bu sabah ezanı kimi çağırır
nedir bu cehennem yalnızlık allahım

allahım nedir bu buzul yalnızlık
ben şurda yaralı bir çocuğum
yazık neronlar dövüşe gelmiş
arena her yer, gökten aslan yağıyor
yok anne kucağından başka sığınak
annem yok

nasıl çıkarsınız gün içine nasıl
kan selinde ben cesetlere tutunmuşken
hey nefesi petrol kokan uygarlık
tutuşmuşken içinde çırpındığım kan
tutuşmuşken imdadım ahım
neden bu kalbimde patlayan sessizlik
ey dünya kalk üstümden
neredesin ey allahım





rüzgâr dönecek bir gün,yağmurla dönecek
yağmurda yanacaksınız ey neronlar
siz ey damarından yanık yağı akanlar


ömer faruk hatipoğlu

(ateşi utandıran yangın, yom, 2006)