Ömür biçildi fani tezgâhta
Makasında bir körlük
Batan iğnesi küflü kaldı.

Kaçarak geldim yarınlardan
Unutarak bir menekşenin açışını
İçime ilikledim seni.

Astarına sakladım ince dokunuşları
Mavinin güzelliğiyle diktim
Unutmamak için rengini.

Düğüm düğüm sayıp içlendim
Aşkın acıtan yerlerini
Bağladım en bitkin yerime.

Günletip kimi gün arzuları
Güveden uzak kalsın diye
Sandığa sakladım bakışlarını.

Biçtikçe değişti modeli
Eteğinde yırtıklar, yamalarla
Soyundukça düşler sustum.

Kırıştıkça kırıştı aşkın kumaşı
Ne kalıba zaman vardı,
Ne giymeye fırsat.

Soldu, savruldu rüzgârda
Bir de güneş çaldı rengini
Mandalda kaldı sevgi.

Yağmur üzerine yağıp geçti
Islandı umutların rengi
Dağıldı dikişleri.

Kurumaz güneşsiz günde asılan sevda
Durup durup sana iliklenen
Düğmeler koptu.

Bitmeyen bir elbisedir yaşam
Üzerine giydikçe daralan
Hüzün işlemeli.



Ömrüm…
Bir çıplaklık
Hiç giyinmedi ki!