Bakma cümlelerimi mertçe kullandığıma
Keyfe keder hayatımda tek değeri kaybettim
Ne kadar uğraşsam da tozpembe aşklar sadece masalmış
öğrendim

Sorunlu bir dünyada ufak tefek kavgalar olmaz mı?
Uzatmadan küskünlükleri sarılmalı sevgiye
Barıştırmalı küsen kalpleri ya da koparmalı bütün ipleri
Sustukça gönüller mesafeler uzar
Bunu gören göz değil yürektir kapatamazsın
görmezden gelemezsin
Tek taraflı ne kadar derlenir ki aşk?
Olmuyor işte

Ak düşmüş saçlarım şahitlik ederken acılarıma
Sen hala seyirci kal bu aşka
Sanıyor musun ki sensiz geçen günlerde
Dayanacak gücüm var?
Ben yorgun düşerken bu gönül savaşında
Sarf ettiğim kelimeler yara bere içinde kaldı
Ve kanayan umutlarımda yansıdı yüzün
Sırılsıklam oldum sen diye yağan bütün yağmurlarda
Tane tane düşerken yüreğime kızıl renginde damlalar
Can çekişti sana dair bütün duygular

Karanlık hayatımın ışıldayan yıldızı
Sen kayıp giderken avuçlarımdan
Hayallerimle birlikte gömdüm kendimi acılara
Sensizlik şiirleri yazıldı derinliklerimde o anda
Ve zaman hükmünü yitirdi
Senden geriye kalan solmuş hatıralarımla
Siyah beyaz gülüşlerim de YAŞATIYORUM ARTIK seni
...

“Aşk gözle görmüyor ama ruhla”
L’amour ne voit pas avec les yeux mais avec l’âme
…



Rasim Yılmaz