Pembe dudaklarından öptüm seni
Kulaklarımda muhayyel bir şarkı
Cilven gözlerime sürmeli kuzu
Kıyamadığım
Hayatımın tadı tuzu
Başımda esiyor kavak yelleri

Mavi dudaklarından öptüm seni
Çözüldü buzlarım
Umut açtı bahar
Dağıldı bulutlar
Gök/yüzü/m sere serpe
Kanat çırptı senli özgürlüğe
Yüreğimdeki kuşlar

Al dudaklarından öptüm seni
Afeti devran teninde
Alev alev davetkâr güneş
Bir utku belirdi gözlerimde
Bir utku ki
Karşı konulamaz
Lakin ufku kor ateş

Yeşil dudaklarından öptüm seni
Filiz verdi
Sürdü soyum
Nisan bereketiydin ömrüme
Uzadıkça uzadı
Hazzınla arşa değdi boyum

Süt kokan dudaklarından öptüm seni
Anne şefkatinde
Çocuk kadar masum
Sadakat ve zarafet beyazında
Sevdan ile beslendi
Sevgiye doydu ruhum

Ne kaldı geriye sarı siyah mor
Hazan yakışmaz dudaklarına
Manası ayrılık
Matem
Dayanması zor
Demem o ki eteğine değmesin çamur
Nakış olmasın çemberine hüzün
Bahar eğleşsin bülbül ötsün dallarında
Ne kış nede güz toylasın toprağında
İki cihanda gülsün gül yüzün