..bilmem,
taklit ediyorumdur belki de benden öncekilerinin yaşadığı hayatı...
Nereden tutsam, neye el atıp dimdik olmaya çalışsam,
kırılganlıkları mı toparlamaya çalıştıkça dibe vuran biriyim...
Gündüz rüyalarım tamda bu zamanlara denk gelir, saçmalıklarla dolu koca bir fiyaskolu rüya daha beynimin için işlerdi...
Belki biraz daha umursamaz , biraz daha burnumu havalara kaldırsaydım,
ulaşılmaz olsaydım, gökyüzünde bir salıncağım olabilir miydi o zaman,
bilmiyorum...
Eğer duvarları yıkmayı göze alabilseydim,
kalbimin,
ruhumun da enkaz altında kalabilmesini yaşardım...
Ve şimdi bileği 3 yerinden kırılmış bir at gibi ölümü beklemezdim...
Artık tutulamayan yeminler gibiyim ...
Her şey bittiyor yavaş yavaş...
Gamalı bayrağı kalbime gömüyorum, hemde dibine değin...
Finalini görmeyeceğim bu filmide yarım bırakıyorum.
Zavallı bir gösteri gibi bu yaşam...
Beni bugün biraz daha fazla hatırla sen... Fazlaca olsun...
Tadım kaçsın...